Museum
Van 1664 tot nu veranderde er niet veel aan het productieproces van Old Holland. Dankzij de technologische ontwikkelingen over de eeuwen heen verbeterden de pigmenten en de gereedschappen. Een evolutie die ons toeliet om de grootste collectie pigmenten en gereedschappen ter wereld te verzamelen. Bekijk alvast enkele pronkstukken.
Wil je ze ter plekke bekijken? Bezoek ons museum en onze fabriek.
De fabriek en museum rondleidingen vinden plaats elke eerste dinsdag van de maand (behalve januari 2024: in januari is het op 16 januari). De starttijd is om 11 uur. De minimale grootte van de groep is 4 personen, de maximale grootte is 10 personen. De rondleiding duurt ca. 1,5 uur. U moet zich vantevoren aanmelden via info@oldholland.com
Demonstraties
We tonen je hoe de leerlingen van de schildersgilden vroeger hun verf zelf maakten.
Pigmenten
Old Holland is de trotse eigenaar van de grootste collectie pigmenten ter wereld. Ze komen uit alle windstreken en zijn van alle tijden. Van sommige pigmenten is de productie ondertussen verboden. Andere klassieke pigmenten gebruiken we bij Old Holland nog altijd.
Grondstoffen
Pigmenten win je uit de meest uiteenlopende grondstoffen. Een voorbeeld? Vroeger wonnen schilders het pigment ‘Indian Yellow’ uit een ‘bal’ van koeienurine.
Wals met 3 rollen
In het begin van de 19de eeuw beginnen we onze verf met een manueel aangedreven stenen wals te malen. Dat productieprincipe gebruiken we ook vandaag nog.
Pot-molen
Ook deze pot gebruikten we om olieverf te malen.
Afvulmachine
Met een draai aan het wiel vul je de verftubes. Bij Old Holland gebruiken we deze machine nog altijd.
Recepten
The Founding Fathers van Old Holland schreven alle verfrecepten op in boeken. De makers van de Old Holland Classic Oil Colours halen hier hun kennis en kunde uit.
Brief van Jozef Israëls
Schilder Jozef Israëls gaf de eerste makers van Old Holland complimenten over de kwaliteit van de verf. Je kunt de originele brief lezen.
Varkensblaas
De varkensblaas is de voorloper van de loden en later de aluminium tube. De makers droogden de varkensblaas, vouwden ze tot een zakje en vulden ze met verf. Een kopspijkertje diende als dop.
